MICROFOON VAN DE MAAND 2018

In de jaren zestig was het Weense AKG een zeer innovatief bedrijf dat altijd op zoek was naar nieuwe producten voor de zich ontwikkelende markt met apparatuur voor (semi-) professionele musici.

Hun draagbare veergalmeenheid BX 10 was een enorm succes onder studiotechnici en in 1963 besloot het bedrijf om dezelfde technologie beschikbaar te maken voor vocalisten op het podium.

Destijds hadden zangers slechts bescheiden versterkers met kleine luidsprekerkolommen tot hun beschikking, Public Address-systemen met geluidstechnici en effectapparatuur waren toen nog iets uit een verre toekomst.

AKG besloot om de vocalisten volledige controle te geven door een geminiturizeerde galmveer in een microfoon te plaatsen, deze te combineren met dezelfde dynamische cardioïde capsule van goede kwaliteit die werd gebruikt in hun D14 zang microfoon en de nodige elektronica van stroom te voorzien met een 9 volt batterij.

De uitgangsimpedantie kon worden gekozen tussen 200 Ω en 10.000 Ω; opnieuw voor pro- en semi-pro gebruik.

Entertainers konden de lengte van de nagalmtijd aanpassen van 0 tot 2,5 seconden (van subtiel tot enorm), door de regelaar aan de voorkant te verdraaien en hem aan of uit te zetten met de schakelaar eronder, zonder hulp van derden.

Het systeem was vrij compact en de DX 11 kon los worden gebruikt, hoewel een stevige beweging de galmveer in werking zette, zodat het dus verstandiger was om hem op een standaard te gebruiken met de meegeleverde klem. Omdat dit eigenzinnige ontwerp 500 gram woog, wilde sowies niemand hem een hele avond in de hand houden.

Hoewel het idee van AKG goed was, werd deze effectmicrofoon nooit echt populair bij artiesten.

Hetzelfde probleem heeft AKG met praktisch hun volledige aanbod van microfoonproducten van tegenwoordig; niet één van hun moderne modellen is net zo populair als de Sennheisers, Neumanns en Shures, maar de vintage AKG's zoals de DX 11 zijn wel weer heel gewild.

De productie stopte rond 1972, maar het model werd ook gemaakt als een OEM. Voorzien van logo's van Philips en Grundig (als GHM 328), ze zijn nog moeilijker te vinden.

Dit is een van de modellen die te vinden zijn in mijn boek Witnesses of Words. Het enige boek over vintage microfoons.

Meer informatie daarover is te vinden op: www.witnessesofwords.com